Jakob Dontwas był austriackim skrzypkiem, kompozytorem i pedagogiem. Urodził się i zmarł w Wiedniu. Jego ojciec Valentin Dont był znanym wiolonczelistą. Jakob był uczniem Josefa Böhma (1795–1876) i George’a Hellmesbergera (1800–1873). W wieku szesnastu lat został członkiem Hofburgtheater-Orchesters, a w 1834 roku rozpoczął służbę w Wiener Hofkappele. W tym czasie Dont pojawiał się często jako solista. Mimo sukcesu zrezygnował z kariery solisty. W 1853 roku został profesorem w Pädagogischen Institut Wien. Od 1871 roku Dont był zatrudniony w Wiener Konservatorium. Ostatecznie opuścił to stanowisko, ponieważ korzystanie z jego własnych kompozycji instruktażowych było zabronione. Kompozycje Dont ograniczają się głównie do innowacyjnych materiałów dydaktycznych. Jego 24 Etiudy i Kaprysy Gradus ad parnassum op. 35 i 24 Ćwiczenia przygotowawcze do studiów R. Kreutzera i P. Rode op. 37 są uważane za jedne z najważniejszych opracowań technicznych na skrzypce. Wśród jego uczniów był Leopold Auer.