Pomysł na te utwory wyszedł od Nikolaya Bernarda, redaktora petersburskiego czasopisma Nuvellist. W styczniu 1882 roku Bernard wysłał list do Czajkowskiego, prosząc go o napisanie dla Nuvellist „na prośbę abonentów” sześciu utworów na fortepian; jeśli kompozytor wyraził zgodę, cztery z nich powinny nosić tytuły Nokturn, Sny, Salon Waltz i Taniec rosyjski. Po załatwieniu sprawy z wydawcą kompozytor napisał utwory op. 51 (TH 143; ČW 175 do 180) w sierpniu i wrześniu 1882 r
Z tytułów zaproponowanych przez Nikołaja Bernarda Czajkowski zachował tylko jeden, Valse de Salon, który ukazał się jako pierwszy numer. Wszystkie utwory zostały wydane przez Piotra Jurgensona w listopadzie 1882 r.
nr 4 był poprawioną wersją Nathalie-Valse napisanej w 1878 r. W 1882 r. kompozytor przepisał i rozszerzył ten walc, zmieniając tytuł na Natha-Valse, nadając mu styl wirtuozowski, bardziej odpowiedni do wykonań koncertowych.
Oryginalne informacje o wydawcy i numery wydawnicze pominięte w przedruku. Zawiera przypisy w języku rosyjskim (cyrylica). Nathalie-Valse (oryginalna wersja Natha-Valse, nr 4) znajduje się na str. 32-33.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).