Schumanna Karnawał op. 9

Karnawał op. 9 to utwór na fortepian solo Schummana, napisany w latach 1834-1835 i opatrzony podtytułem Scènes mignonnes sur quatre notes (Małe sceny na czterech nutach). Składa się ze zbioru krótkich utworów przedstawiających zamaskowanych biesiadników na karnawale, w których Schumman nadaje muzyczny wyraz sobie, swoim przyjaciołom i bohaterom komedii dell'arte. oraz postacie z improwizowanej włoskiej komedii (commedia dell'arte). 21 elementów łączy powracający motyw. Najwyraźniej zainspirowany zestawem wariacji, które inny kompozytor wykonał na nazwisko Schubert, Carnaval pozostaje znany ze swoich olśniewających pasaży akordowych i stosowania przemieszczeń rytmicznych i od dawna stanowi podstawę repertuaru pianisty. Utwór zadedykowano skrzypkowi Karolowi Lipińskiemu. Zarówno Schumann, jak i jego żona uważali jego solowe dzieła na fortepian za zbyt trudne dla ogółu społeczeństwa. (Podobno Chopin powiedział, że karnawał w ogóle nie jest muzyką). W związku z tym za jego życia utwory na fortepian solo rzadko były wykonywane publicznie, choć Liszt wykonywał wybrane fragmenty karnawału. Dziś, mimo ogromnej trudności technicznej i emocjonalnej, jest to jedno z najczęściej wykonywanych dzieł Schumanna.