Paolo Tommaso Alberghi był włoskim kompozytorem. Studiował u Tartiniego i służył w katedrze w Faenzie, gdzie w 1760 roku został maestro di cappella. Pisał głównie muzykę instrumentalną w stylu Tartiniego; ozdobne pismo na skrzypcach odzwierciedla jego wirtuozowską reputację. Pisał także dzieła sakralne. Jego syn Ignazio (1758-ok. 1836), tenor operowy i kompozytor kościelny, był maestro di cappella w katedrze w Faenzy (1787-96) i służył na dworze drezdeńskim.