Luigi Forino był włosko-argentyńskim wiolonczelistą i nauczycielem muzyki. Forino był od 1901 roku dyrektorem Conservatorio Nacional w Buenos Aires oraz profesorem harmonii i kontrapunktu. Po powrocie do Rzymu wykładał w Accademia Nazionale di Santa Cecilia. Opublikował Sonaty wiolonczelowe Luigiego Boccheriniego oraz napisał historię wiolonczeli i wiolonczelisty (Il violoncello: il violoncellista ed i violoncellisti, 1936). Wydał także pięciotomową szkołę gry na wiolonczeli.