Carl Ludwig Heinrich Berger był niemieckim pianistą, kompozytorem i nauczycielem gry na fortepianie. Urodził się w Berlinie, a młodość spędził w Templinand we Frankfurcie, gdzie uczył się gry na flecie i fortepianie. Później studiował kompozycję u JA Gürrlicha w Berlinie. Zaprzyjaźnił się z kompozytorem Clementim i odwiedził go w Rosji, gdzie przebywał przez osiem lat. Podczas pobytu w Rosji ożenił się, ale po niecałym roku owdowiał. W czasie wojen napoleońskich uciekł do Londynu, gdzie jego występy na fortepianie zostały dobrze przyjęte. Wrócił do Berlina w 1815 roku i mieszkał tam do końca życia. Zaburzenie nerwowe ramienia doprowadziło do zakończenia jego kariery wirtuoza fortepianu i zyskał reputację nauczyciela, do swoich najwybitniejszych uczniów zaliczając Mendelssohna, Tauberta, Henselta, Dorna i Augusta Wilhelma Bacha.