Ludovico Balbi był jedną z pomniejszych gwiazd późnego włoskiego renesansu. Urodzony w Wenecji około 1545 r., nazwisko Balbi pojawia się po raz pierwszy w księgach klasztoru S. Maria Gloriosa del Frari w Wenecji; rok 1565 zastaje go w Padwie jako ucznia Costanzo Porta. Od 1570 do 1578 Balbi był zatrudniony jako śpiewak w katedrze św. Marka w Wenecji, oprócz śpiewu w katedrze w Weronie, a pod koniec tego okresu został mianowany maestro di cappella w swojej macierzystej bazie, S. Maria Gloriosa del Frari. Z lat 1579-1582 istnieje sporo korespondencji, w której Porta próbuje przekonać kardynała Carla Boromeusza, aby mianował Balbiego na stanowisko mistrza katedry w Mediolanie.