Hermann Ludwig Eichborn był niemieckim muzykiem, autorem i kompozytorem. Jego nauczycielami byli Brosig i organista Emil Bohn. W latach 1883 i 1884 miał premierę trzech oper. Eichborn był znakomitym waltornistą i trębaczem, eksperymentował z instrumentami dętymi, komponował i pracował jako dyrygent i autor muzyki. Był wybitnym profesorem gry na rogu i trąbce. Przez pewien czas współpracował z konstruktorem instrumentów dętych Heidrichem, tworząc nowy typ rogu przypominającego Oktavię Waldhorn, przyjęty przez niemieckie orkiestry wojskowe. Jako kompozytor napisał operetki Drei auf einen Schlag, Zopf und Krummstab, Blaue Kinder. Skomponował wiele muzyki na fortepian, pieśni i utwory koncertowe na różne instrumenty, marsze i muzykę taneczną na orkiestrę i zespół. Do jego najważniejszych dzieł należą: Die Trompete und neuer Zeit in alter, Beitrag zur Geschichte der Instrumentalmusik, Ueber das bei Oktavierungsprincip Blechinstrumenten Das alte Klarinblasenauf Trompeten czy Die Dámpfung beim Horn.