Giovanni Battista Fontana był włoskim kompozytorem i skrzypkiem okresu baroku. Urodził się w Brescii i tam pracował, a także w Rzymie i Padwie. Zmarł w Padwie podczas zarazy. Prawie wszystkie zachowane o nim informacje pochodzą ze wstępu do jego pośmiertnie opublikowanych 18 (czasami błędnie podanych 12) sonat (Sonate a 1.2.3. per il skrzypce, o cornetto, fagotto, chitarone, violoncino o simile altro istromento, Wenecja, 1641) ). Należą do najwcześniejszych sonat tej formy, na które składa się 6 sonat na skrzypce solo/cornetto z continuo oraz 12 sonat na od jednego do trzech skrzypiec i continuo, przy czym ta ostatnia grupa często zawiera wymagającą partię koncertującą na fagot lub wiolonczelę. „Atto di morte” datowany na 7 września 1630 r., dotyczący „Zan Batta Fontana” w wieku 50 lat, jest jedynym wśród padewskich rejestrów zgonów z lat 1625–1630, dotyczącym osoby noszącej to nazwisko.