Giovanni Battista Fasolo OFM był franciszkaninem, organistą i kompozytorem. W średnim wieku Fasolo był znany przede wszystkim ze swojego rocznika organowego z 1645 r., który podobnie jak L'organo suonarino Adriano Banchieri z poprzedniego pokolenia był przeznaczony do użytku w małych kościołach parafialnych i jest znacznie prostszy niż te używane w Wenecji . W 1659 Fasolo został maestro di cappella arcybiskupa Monreale. Do niedawna wiele świeckich dzieł GB Fasolo przypisywano innym kompozytorom, zwłaszcza wenecjaninowi Francesco Manelliemu, kompozytorowi pierwszych w historii muzyki komercyjnych oper, lub trzeciemu nieznanemu kompozytorowi znanemu jako „Il Fasolo?”. Jednakże podążając za twórczością Francesco Luisiego. Mariangela Donà i Claudio Bacciagaluppi przypisanie najważniejszych dzieł pod nagłówkiem „Il Fasolo?” do GB Fasolo jest obecnie w miarę bezpieczny i wymieniony pod jego własnym wpisem, autorstwa Eleanor Selfridge-Field, w obecnym New Grove.