Gilbert Duprez był francuskim tenorem, nauczycielem śpiewu i kompozytorem, który zasłynął jako pionier w wydobywaniu operowego wysokiego C z klatki piersiowej. Stworzył także rolę Edgarda w popularnej operze z epoki bel canto Łucja z Lammermooru w 1835 roku. Gilbert-Louis Duprez, żeby podać jego pełne imię i nazwisko, urodził się w Paryżu. Studiował śpiew, teorię muzyki i kompozycję u Alexandre-Étienne Choron, a w operze zadebiutował w Odéon w 1825 roku jako hrabia Almaviva w Barbiere di Siviglia Rossiniego. Pracował w tym teatrze bez większych sukcesów aż do 1828 roku, kiedy to postanowił spróbować szczęścia we Włoszech. Tam scena operowa była bardziej aktywna i rozwinięta. W rezultacie Duprez mógł całkowicie zanurzyć się w pracy, zaczynając głównie od ról tenorowych w kontraltino, takich jak Idreno w Semiramidzie i Rodrigo w Otello, oba Rossiniego. Pojawił się także jako Gualtiero w Il pirata Belliniego. Ta ostatnia rola okazała się jego pierwszym niekwestionowanym sukcesem scenicznym, zapewne dlatego, że pozbawiona była wyszukanych pasaży koloraturowych, które nie były uważane za jego mocną stronę jako wokalisty.