Francesco Florimo był włoskim bibliotekarzem, pisarzem muzycznym i kompozytorem. W 1826 roku został archiwistą-bibliotekarzem w Konserwatorium w Neapolu, pełniąc także funkcję nauczyciela śpiewu i pisząc piosenki, wiele w popularnym stylu neapolitańskim i metodą śpiewu. Był oddanym orędownikiem i biografem Belliniego oraz autorem niezastąpionego Cenno storico sulla scuola musicale di Napoli (1869-71).