Charles-François Dumonchau był francuskim kompozytorem i pianistą. Pierwsze lekcje muzyki pobierał od ojca i uczył się gry na fortepianie u Beaumayra, czyniąc szybkie postępy dzięki swoim niezwykłym zdolnościom. W czasie Rewolucji Francuskiej przebywał w Paryżu, gdzie był zatrudniony przy administrowaniu żywnością dla wojska. Zaprzyjaźnił się z Kreutzerem i wstąpił do Konserwatorium, wcześnie wyjeżdżając na studia pod kierunkiem Woeffiego. W 1805 roku wystawiono w Porte Saint-Martin operę komiczną Oficer kozacki, odnosząc sukces. Następnie wrócił do rodzinnego Strasburga, a później do Lyonu (1809). Pozostawił po sobie 33 sonaty, 24 na fortepian, skrzypce i flet oraz inne drobne utwory.