Mendelssohn opublikował swoje Sześć sonat organowych op. 65. w 1845 r. Zyskał reputację organisty dzięki swoim umiejętnościom improwizacji i doskonałemu wykonywaniu muzyki Bacha. Cechy te uwidoczniły się w sonatach organowych, które zostały zamówione jako „zestaw ochotników” przez angielskich wydawców Coventry i Hollier w 1844 r. W pierwotnym ogłoszeniu wydawcy nazywali to dzieło Mendelssohna School of Organ-Playing, jednak tytuł ten został uchylony. na prośbę kompozytora. Użycie terminu sonata w odniesieniu do tych utworów nie odnosi się do sonaty klasycznej, ale do sonaty w rozumieniu Bacha: zbioru lub suity różnych utworów. Sonaty zawierają odniesienia do wielu chorałów Bacha. Są to utwory wymagające technicznie, a organy muszą być w doskonałej kondycji, aby umożliwić ich prawidłowe wykonanie. Sam Mendelssohn podczas wizyty w Anglii odmówił zaproszenia do zagrania sonat, twierdząc, że organy są zbyt ciężkie.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).