Frédéric Chopin napisał Barkarolę Fis-dur op. 60, pomiędzy 1845 a 1846 rokiem. Był to jeden z ostatnich utworów, jakie kiedykolwiek wykonał przed publicznością i według doniesień ledwo potrafił grać powyżej poziomu pianissimo, ze względu na stan jego zdrowia. Jest to jednocześnie jedyna barkarola w repertuarze Chopina, co nie jest zaskakujące, zważywszy, że sama forma barkaroli narzuca pewne ograniczenia na proces komponowania. Mimo to utwór najwyraźniej przypadł mu do gustu: obecnie jest to utwór z repertuaru wielu pianistów koncertujących, a wielu wybitnych kompozytorów go chwaliło.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
Frédéric Chopin napisał Barkarolę Fis-dur op. 60, pomiędzy 1845 a 1846 rokiem. Był to jeden z ostatnich utworów, jakie kiedykolwiek wykonał przed publicznością i według doniesień ledwo potrafił grać powyżej poziomu pianissimo, ze względu na stan jego zdrowia. Jest to jednocześnie jedyna barkarola w repertuarze Chopina, co nie jest zaskakujące, zważywszy, że sama forma barkaroli narzuca pewne ograniczenia na proces komponowania. Mimo to utwór najwyraźniej przypadł mu do gustu: obecnie jest to utwór z repertuaru wielu pianistów koncertujących, a wielu wybitnych kompozytorów go chwaliło.