Fauré 9 Preludiów op. 103

Dziewięć Preludiów to jedne z najmniej znanych głównych kompozycji fortepianowych Fauré. Powstały w czasie, gdy kompozytor zmagał się z nadchodzącą po sześćdziesiątce utratą słuchu. Według standardów Fauré był to czas niezwykle płodnej twórczości. Preludia powstały w latach 1909 i 1910, w połowie okresu, w którym pisał operę Pénélope, barkarole nr. 8–11 i nokturny nr. 9–11. Zdaniem Koechlina „Poza Preludiami Chopina trudno wyobrazić sobie zbiór podobnych utworów, które byłyby tak ważne”. Krytyk Michael Oliver napisał: „Préludes Fauré należą do najsubtelniejszych i najbardziej nieuchwytnych istniejących utworów fortepianowych; wyrażają głębokie, ale mieszane emocje, czasem z intensywną bezpośredniością… częściej z najwyższą oszczędnością i powściągliwością oraz z tajemniczo złożoną prostotą. Jessica Duchen nazywa je „niezwykłymi okruchami magicznej inwencji”. Kompletny zestaw zajmuje od 20 do 25 minut. Najkrótszy zestaw, nr 8, trwa niewiele dłużej niż minutę; najdłuższy, nr 3, trwa od czterech do pięciu minut.