Gabriel Fauré rozpoczął pracę nad sonatą na wiolonczelę i fortepian w 1880 roku i jako pierwszy napisał część wolną, jako że był to jego zwykły kostium. Prawdopodobnie w tym samym roku odbyło się prawykonanie tej części, ostatecznie jednak Fauré porzucił plany napisania sonaty i w 1883 roku opublikował i ponownie wykonał utwór pod nowym tytułem Élégie op. 24. Choć w pierwszej wersji zachowano instrumentację wiolonczeli i fortepianu, utwór został później opracowany na orkiestrę przez Fauré. Ta nowa wersja ukazała się drukiem i miała swoją premierę w 1901 roku. Utwór jest dedykowany Julesowi Loebowi, który był także wiolonczelistą, który wykonał prawykonanie utworu. Normalny występ trwa około 7 minut.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
