Schwanengesang (Łabędzi śpiew) D. 957, to tytuł pośmiertnego zbioru pieśni F. Schuberta. Nazwany przez pierwszego wydawcę Tobiasa Haslingera, prawdopodobnie pragnący przedstawić go światu jako ostateczne muzyczne świadectwo Schuberta. W przeciwieństwie do wcześniejszych Die schöne Müllerin i Winterreise, zawiera ustawienia trzech poetów, Ludwiga Rellstaba (–), Heinricha Heinego (–) i Johanna Gabriela Seidla (–). Schwanengesang skomponowano w 1828 r. i opublikowano w 1829 r., zaledwie kilka miesięcy po śmierci kompozytora 19 listopada 1828 r. W oryginalnym rękopisie trzymanym w ręku Schuberta pierwszych 13 pieśni przepisano za jednym razem, na kolejnych stronach rękopisu, a następnie standardowa kolejność wykonania. Wszystkie tytuły piosenek pochodzą od Schuberta, ponieważ Heine nie nadał wierszom nazw. Franz Liszt dokonał później transkrypcji tych pieśni na fortepian solo. Schubert skomponował także muzykę do wiersza Johanna Senna pt. Schwanengesang D. 744 , niezwiązanego z tym zbiorem. Oryginalne nazwy utworów i ich popularne tłumaczenia to:
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
Schwanengesang (Łabędzi śpiew) D. 957, to tytuł pośmiertnego zbioru pieśni F. Schuberta. Nazwany przez pierwszego wydawcę Tobiasa Haslingera, prawdopodobnie pragnący przedstawić go światu jako ostateczne muzyczne świadectwo Schuberta. W przeciwieństwie do wcześniejszych Die schöne Müllerin i Winterreise, zawiera ustawienia trzech poetów, Ludwiga Rellstaba (–), Heinricha Heinego (–) i Johanna Gabriela Seidla (–). Schwanengesang skomponowano w 1828 r. i opublikowano w 1829 r., zaledwie kilka miesięcy po śmierci kompozytora 19 listopada 1828 r. W oryginalnym rękopisie trzymanym w ręku Schuberta pierwszych 13 pieśni przepisano za jednym razem, na kolejnych stronach rękopisu, a następnie standardowa kolejność wykonania. Wszystkie tytuły piosenek pochodzą od Schuberta, ponieważ Heine nie nadał wierszom nazw. Franz Liszt dokonał później transkrypcji tych pieśni na fortepian solo. Schubert skomponował także muzykę do wiersza Johanna Senna pt. Schwanengesang D. 744 , niezwiązanego z tym zbiorem. Oryginalne nazwy utworów i ich popularne tłumaczenia to: