Sonata fortepianowa nr. 2 b-moll „Marsz żałobny” op. 35
Fréderyk Chopin ukończył Sonatę fortepianową nr. 2 b-moll op. 35, w 1839 r. ten często nazywany jest Funeral March w nawiązaniu do jego najpopularniejszej Marcia Funebre części trzeciej, która powstała dwa lata wcześniej niż reszta sonaty . Część ta została później na orkiestrę zarówno przez Leopolda , jak i Sir Edwarda Elgara i grana na wielu znanych pogrzebach (oryginalny utwór był grany na grobie podczas pochówku samego Chopina). Dramatu w Sonacie nie brakuje: Chopin wykorzystuje tu swoje spore zdolności do tworzenia nowatorskiej harmonii i to konsekwentnie robi wrażenie, zwłaszcza w wirtuozowskim zakończeniu. Dzieło zdezorientowało współczesnych krytyków, uznając je za pozbawione spójności.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
Perły
Licencja
Ocena
Podgląd
Ulubione
Pobierz
Sonata no. 2 in B flat minor 'Funeral march' - IV. Finale. Presto
Fréderyk Chopin ukończył Sonatę fortepianową nr. 2 b-moll op. 35, w 1839 r. ten często nazywany jest Funeral March w nawiązaniu do jego najpopularniejszej Marcia Funebre części trzeciej, która powstała dwa lata wcześniej niż reszta sonaty . Część ta została później na orkiestrę zarówno przez Leopolda , jak i Sir Edwarda Elgara i grana na wielu znanych pogrzebach (oryginalny utwór był grany na grobie podczas pochówku samego Chopina). Dramatu w Sonacie nie brakuje: Chopin wykorzystuje tu swoje spore zdolności do tworzenia nowatorskiej harmonii i to konsekwentnie robi wrażenie, zwłaszcza w wirtuozowskim zakończeniu. Dzieło zdezorientowało współczesnych krytyków, uznając je za pozbawione spójności.