Chopin Ballada nr. 4, op. 52

Fryderyk Chopin skomponował swoją czwartą Balladę op. 52, w 1842 w Paryżu. Zadedykował go baronowej Rothschild, która zaprosiła go do zabawy w swojej rezydencji i przedstawiła paryskiej arystokracji. Zdaniem Schumanna inspiracją dla tej Ballady był wiersz Mickiewicza „Trzej Budry”. Chopina można nazwać twórcą Ballady jako odrębnego gatunku, inspirującego wielu muzyków (m.in. Liszta i Brahmsa) do pisania własnych Ballad. Choć utwory wydają się całkowicie od siebie różne, analitycy wykazali, że Ballady mają wiele cech wspólnych, jak lustrzana reekspozycja (gdzie odwrócona jest kolejność tematów pierwszego i drugiego) oraz tzw. metrum balladowe (a 6 /8 lub 6/4 metra). Cechą wyróżniającą tę Balladę jest jej kontrapunktowość, wyróżniająca ją na tle innych. Z całej czwórki wielu pianistów uważa go za najtrudniejszy pod względem technicznym i muzycznym.