Rachmaninow Koncert fortepianowy nr. 2 c-moll op. 18

Koncert fortepianowy nr. 2 w Cm op. 18 został skomponowany przez Rachmaninowa w latach 1900-1901. Pełne prawykonanie utworu odbyło się w roku 1901 (rok wcześniej odbyła się premiera części drugiej i trzeciej). Utwór ten, poświęcony Nikołajowi Dahlowi, jest jednym z najpopularniejszych dzieł Rachmaninowa. Publikacja tego utworu potwierdziła jego powrót do zdrowia po depresji, w jaką popadł po porażce, jaką spotkała w oczach krytyków jego pierwsza symfonia (choć obecnie uważa się ją za znaczące osiągnięcie). Przeznaczony jest na 2 flety, 2 oboje, 2 klarnety w B♭ (część I) i A (część II i III), 2 fagoty, 4 rogi w F, 2 trąbki w B♭, 3 puzony (2 tenorowe, 1 bas), tuba, kotły, bęben basowy, talerze, fortepian solo i smyczki. Temat Adagio sostenuto pojawia się w balladzie Erica Carmena „All by Myself” z 1975 roku. Carmen najpierw skomponowała przerywnik do piosenki, następnie przejęła przejście od Rachmaninowa i refren z jego własnego „Let's Pretend”. Carmen wyjaśniła, że Rachmaninow to jego „ulubiona muzyka”. Drugi temat Allegro scherzando stanowi podstawę dla „Pełni księżyca i pustych ramion” Franka Sinatry z 1945 roku.