Rok 1812 (uwertura festiwalowa E ♭-dur op. 49), znana również jako Uwertura 1812, to dzieło orkiestrowe Piotra Iljicza Czajkowskiego upamiętniające nieudaną francuską inwazję na Rosję i późniejsze niszczycielskie wycofanie Wielkiej Armii Napoleona, wydarzenie co oznaczało rok 1812 jako główny punkt zwrotny wojen napoleońskich. Utwór najbardziej znany jest z sekwencji wystrzałów armatnich, która czasami jest wykonywana, zwłaszcza podczas festiwali plenerowych, przy użyciu żywych armat. Podczas występów w pomieszczeniach orkiestry mogą wykorzystywać generowane komputerowo dźwięki armat lub ogromne bębny beczkowe. Choć utwór nie ma żadnego historycznego związku z wojną amerykańsko-brytyjską z 1812 r., w USA często wykonywany jest wraz z inną muzyką patriotyczną. Uwertura zadebiutowała w soborze Chrystusa Zbawiciela w Moskwie 20 sierpnia 1882 roku.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
