Wagnera 5 Gedichte für eine Frauenstimme (Wesendonck Lieder), WWV 91

Fünf Gedichte für eine Frauenstimme (Pięć wierszy na głos żeński), zwane także Wesendonck Lieder, to zbiór pięciu pieśni na głos żeński i fortepian skomponowanych przez Ryszarda Wagnera w latach 1857–1858. Tekst pochodzi z serii wiersze Mathilde Wesendonck, których tytuły tłumaczono jako „Anioł”, „Bądź cicho!”, „W szklarni”, „Smutki” i „Sny”, gdy pracował nad swoją operą Tristan i Izolda. Pieśni te, wraz z Siegfriedem Idyllą, to dwa najczęściej wykonywane nieoperowe dzieła Wagnera.