Gmatwać Sonatyna

Sonatine to utwór na fortepian napisany przez Maurice’a Ravela. Pierwszą część napisał na konkurs sponsorowany przez magazyn Weekly Critical Review po namowie bliskiego przyjaciela, który współpracował z tą publikacją. Ravel była jedyną uczestniczką. Jego Sonatine została jednak zdyskwalifikowana za to, że była o kilka taktów za długa. Konkurs został ostatecznie odwołany, ponieważ magazyn był wówczas bliski bankructwa. Dwa lata później Ravel ukończyła część drugą i trzecią, a wkrótce potem ukazała się cała sonatyna. Sonatynę po raz pierwszy wykonano w 1906 roku przez panią Paule de Lestang. Niedługo potem miała swoją prapremierę w Paryżu, gdzie zagrał ją Gabriel Grovlez. Utwór dedykowany był Idzie i Cipie Godebskim; później zadedykował swój apartament Ma mère l'oye ich dzieciom. Chociaż utwór nosi tytuł Sonatine, a nie „Sonata”, zdrobnienie odnosi się do skromnej długości utworu, a nie do jakiejkolwiek prostoty, czy to pod względem struktury, czy łatwości wykonania. Rzeczywiście, wkrótce po występie w Lyonie Ravel napisał, że choć był zadowolony z przyjęcia publicznego, martwił się trudnym charakterem swojego utworu. Chociaż Ravel nagrał rolkę fortepianową dwóch pierwszych części, nie był w stanie zagrać technicznej trzeciej części i często ją pomijał podczas koncertów w Ameryce pod koniec lat dwudziestych.