Symfonia C Roma to druga z symfonii Georgesa Bizeta, pisana na przestrzeni jedenastu lat. Bizet nigdy nie był z niego w pełni usatysfakcjonowany, poddając go szeregowi poprawek, ale zmarł przed ukończeniem swojej ostatecznej wersji. Wszystkie cztery części zostały wykonane za jego życia, ale nigdy nie wszystkie przy tej samej okazji. Prawykonanie pełnej symfonii w najnowszej wersji odbyło się w 1875 roku, już po jego śmierci. Został nagrany wiele razy, ale rzadko można go usłyszeć na platformie koncertowej. Ze względu na nieco nieostrożną konstrukcję i brak programu utwór plasuje się gdzieś pomiędzy symfonią a suitą. W niektórych źródłach jest ona nawet numerowana jako Suita symfoniczna nr. 3. Należy zauważyć, że Roma jest utworem bardzo nierównym: scherzo jest zwykle wymieniane jako jego najlepsza część, pełna żywotności i wdzięku. Części zewnętrzne zawierają zarówno błyskotliwość, jak i akademicką pedanterię, a powolna część nie jest ogólnie dobrze oceniana. Utwór trwa około 31 minut.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).