Dvořák Duety morawskie op. 32

Morawskie Duety (Moravské dvojzpěvy) to tytuł 23-częściowego zbioru morawskiej poezji ludowej na dwa głosy z towarzyszeniem fortepianu, skomponowanego w latach 1875–1881 i wydanego w trzech różnych tomach (op. 20, 32 i 38, znanych także jako odpowiednio jako B. 50, 60/62 i 69). Piętnaście duetów składających się na op. 32 to prawdopodobnie najsłynniejsza część cyklu. Dvorak zaczął pisać duety morawskie na prośbę swojego patrona Jana Neffa, który od 1873 roku zatrudnił go jako nauczyciela gry na fortepianie dla swojej rodziny. Neff zaproponował, aby Dvorak zechciał zaaranżować pewne morawskie pieśni ludowe ze słynnego zbioru Frantiska Susila „Moravian Folk Pieśni z melodiami zawartymi w tekstach, w duecie z fortepianem. Dvorak początkowo się na to zgodził, ale potem zdecydował, że zamiast aranżować istniejące melodie, wykorzysta jedynie teksty, do których napisze zupełnie nową oprawę muzyczną.