Beethoven Uwertura Leonora nr. 1, op. 138

Ludwig van Beethoven stworzył cztery wersje uwertury do Fidelio. Pierwszym z nich jest utwór znany obecnie jako Leonore no. 2. Na sezon 1806 Beethoven przepisał go jako Leonore nr. 3, obecnie uważany za najpotężniejszy i najbardziej dramatyczny z uwertur do Fidelio. Jednak tak ciężki utwór przytłoczył początkowe sceny opery, dlatego Beethoven po raz kolejny przepisał uwerturę na znaną obecnie jako Leonora nr. 1. Fidelio zostało wznowione w 1814 r., a Beethoven stworzył nową uwerturę ze świeżego materiału, obecnie powszechnie znaną jako Uwertura Fidelio i wykorzystaną jako faktyczna uwertura do opery. W pewnym momencie XIX wieku pojawiła się praktyka wstawiania Leonore nr. 3 jako muzyczną przerwę pomiędzy aktami I i II. Praktykę tę czasami przypisuje się Mahlerowi, choć jest to kwestionowane.