Edvard Grieg opublikował swoje Utwory liryczne (Lyriske stykker) w dziesięciu tomach, począwszy od 1867 r. op. 12 i zakończono w 1901 op. 71. Tom siódmy, , napisany w 1893 r. i opublikowany w 1895 r., składa się z 6 utworów, zatytułowanych Sylfide (Sylfa), Takk (Wdzięczność), Serenada Franska (serenada francuska), Bekken (Brooklet), Drømmesyn ( Phantom), i Hjemad (w stronę domu). W 10-tomowym zbiorze znajduje się kilka jego najbardziej znanych dzieł, jak np. Dzień ślubu w Troldhaugen (Bryllupsdag s.å Troldhaugen), Do wiosny (Til våren), Marsz trolli (Trolltog), i Motyl (Sommerfugl). Griegowi spodobał się motyw, którego użył już w pierwszym elemencie zestawu, Arietta. Właściwie wykorzystał go nawet do dokończenia utworu, przerabiając go na humorystyczny walc do ostatniego utworu op. 71. Mimo że pierwotne wydawnictwo ukazało się w kilku tomach, niektórzy redaktorzy traktują utworów lirycznych jako jeden zbiór utworów, numerując 66 utworów jako jedną listę.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
Edvard Grieg opublikował swoje Utwory liryczne (Lyriske stykker) w dziesięciu tomach, począwszy od 1867 r. op. 12 i zakończono w 1901 op. 71. Tom siódmy, , napisany w 1893 r. i opublikowany w 1895 r., składa się z 6 utworów, zatytułowanych Sylfide (Sylfa), Takk (Wdzięczność), Serenada Franska (serenada francuska), Bekken (Brooklet), Drømmesyn ( Phantom), i Hjemad (w stronę domu). W 10-tomowym zbiorze znajduje się kilka jego najbardziej znanych dzieł, jak np. Dzień ślubu w Troldhaugen (Bryllupsdag s.å Troldhaugen), Do wiosny (Til våren), Marsz trolli (Trolltog), i Motyl (Sommerfugl). Griegowi spodobał się motyw, którego użył już w pierwszym elemencie zestawu, Arietta. Właściwie wykorzystał go nawet do dokończenia utworu, przerabiając go na humorystyczny walc do ostatniego utworu op. 71. Mimo że pierwotne wydawnictwo ukazało się w kilku tomach, niektórzy redaktorzy traktują utworów lirycznych jako jeden zbiór utworów, numerując 66 utworów jako jedną listę.