Liszta La notte, S. 112/2

Franz Listz napisał swoje dzieło orkiestrowe La Notte w latach 1860–1864, wyobrażając sobie je jako rozszerzoną wersję Il Penseroso ze suit Annés de Pelerinage. Liszt niewątpliwie trzymał La Notte w garści, wskazując na końcu partytury autografu, że powinna ona zostać zagrana na jego pogrzebie. Dzieło, na którym zostało oparte, Il Penseroso (co oznacza „zamyślony”), można uznać za dzieło o samym Liszcie, biorąc pod uwagę, że przemyślany był przydomek, którego używał, pisząc listy do Marie d'Agoult. Wynika z tego, że La Notte (Noc) jest swego rodzaju opisem śmierci Liszta. Utwór utrzymany jest w tonacji c-moll i jest zwykle katalogowany jako S. 112/2. Choć La Notte została napisana na orkiestrę, pierwotna wersja ujrzała światło dzienne dopiero w 1916 roku, kiedy została opublikowana przez wydawnictwo Breitkopf & Härtel. Pierwszą faktycznie opublikowaną wersją była wersja na fortepian solo (S. 516a), opracowana w 1866 r. i zredagowana w 1883 r. przez Schotta. Istnieją dalsze wersje na fortepian na 4 ręce oraz duety fortepianu i skrzypiec (odpowiednio S. 602 i 377a).