14 kanonów, BWV 1087 to porywający utwór muzyczny skomponowany przez Jana Sebastiana Bacha, wybitną postać muzyki barokowej. Napisany pod koniec lat czterdziestych XVIII wieku zbiór kanonów ukazuje wyjątkowy talent Bacha w zakresie zawiłego kontrapunktu i harmonii.
14 kanonów opiera się na temacie muzycznym dostarczonym przez Fryderyka Wielkiego, który postawił Bacha przed wyzwaniem stworzenia kompozycji na zadany przez niego temat. Bach genialnie przekształca ten prosty temat w serię złożonych i wciągających kanonów, z których każdy ma swój odrębny charakter i muzyczną zawiłość.
W całym utworze Bach demonstruje mistrzostwo techniki muzycznej, płynnie splatając linie melodyczne, które przeplatają się i nakładają na siebie w skrupulatny i wirtuozowski sposób. Kanony różnią się stylem i strukturą, od kanonów kontrapunktowych w ścisłej formie kanonicznej po bardziej swobodne i pomysłowe wariacje.
Dzięki bogatym harmoniom, skrupulatnemu wykonaniu i intelektualnej głębi, 14 kanonom, BWV 1087 stanowi świadectwo geniuszu Bacha i jego zdolności do wznoszenia nawet najprostszych tematów w głębokie i fascynujące przeżycia muzyczne. Ukazuje ponadczasowy urok muzyki Bacha, po dziś dzień urzekając publiczność swoim pięknem i złożonością.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
