„Canon D-dur, BWV 1072” to ponadczasowe, klasyczne arcydzieło skomponowane przez Jana Sebastiana Bacha. Ta wykwintna kompozycja stanowi kanon, technikę muzyczną, w której wiele głosów naśladuje się nawzajem w urzekający, nakładający się sposób.
W utworze występuje piękna melodia grana początkowo przez skrzypce, której towarzyszy delikatna linia basu i zharmonizowane głosy, które stopniowo łączą się w całej kompozycji. Geniusz Bacha objawia się w zawiłej grze głosów, tworząc hipnotyzujący gobelin harmonii.
Ogólny nastrój utworu jest pogodny i podnoszący na duchu, wywołując poczucie radości i spokoju. Struktura jest mistrzowsko zorganizowana, z powtarzającą się linią melodyczną, która wije się przez cały utwór, prowadząc słuchacza w urzekającą muzyczną podróż.
„Canon in D-dur, BWV 1072” jest świadectwem niezrównanych umiejętności Bacha w zakresie kompozycji kontrapunktowej oraz jego zdolności do tworzenia muzyki, która wykracza poza czas i nieprzerwanie urzeka publiczność. Jego ponadczasowe piękno i głęboka muzykalność czynią z niego cenną perełkę w repertuarze muzyki klasycznej.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).