Mozarta Sonata kościelna nr. 1 Es-dur K. 67

Wolfgang Amadeusz Mozart napisał siedemnaście sonat kościelnych (sonata di chiesa, czyli sonaty epistołowe) w latach 1772-80. Utwory te miały ugruntowane miejsce w kontekście praktyki liturgicznej w XVIII-wiecznej Austrii: ich funkcją było łączenie czytania Listu z Ewangelią podczas Mszy św. Mozart skomponował siedemnaście sonat listowych w ramach swoich obowiązków w zatrudnienie arcybiskupów Salzburga. Zgodnie z wymogami zwięzłości obowiązującymi w Salzburgu, są to wszystkie krótkie, jednoczęściowe utwory. We wcześniejszych utworach organom nie przypisuje się roli solowej, jedynie wspierając smyczki, jednak począwszy od nr 10 F-dur K. 244 kompozytor wykazuje coraz większą tendencję do bardziej rozbudowanych struktur, nadając organom odrębną koncertującą partii, a także wprowadzenie do akompaniamentu instrumentów dętych i blaszanych. Jest to jedyna sonata kościelna oznaczona Andantino.