Idomeneo, re di Creta ossia Ilia e Idamante (Idomeneo, król Krety, czyli Ilia i Idamante), K. 366 to włoska opera WA Mozarta. Na zamówienie Karola Teodora, elektora Bawarii, prawykonanie odbyło się w 1781 r. pod dyrekcją samego Mozarta (wówczas tylko 25). Libretto zaadaptował Giambattista Varesco na podstawie francuskiego tekstu Antoine’a Dancheta, do którego muzykę napisano już w 1712 roku. Widać w nim wyraźne wpływy francuskie, muzyka natomiast pozostaje w stylu włoskim. Idomeneo uważany jest za pierwszą dojrzałą operę Mozarta i mimo że wykazał się mistrzostwem w kolorystyce orkiestrowej, recytatywach i melodii, partytura doczekała się wielu recenzji. Utwór wymaga 2 fletów, picollo, 2 obojów, 2 klarnetów, 2 fagotów, 4 rogów, 2 trąbek, 3 puzonów, kotłów, basso continuo i smyczków. Z okazji 150. rocznicy powstania spektaklu różnym kompozytorom (w tym Richardowi Straussowi) powierzono zadanie dostosowania utworu do współczesnych gustów, w wyniku czego powstała Straussowa wersja Idomeneo.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
