Kwartet smyczkowy nr. 2 G-dur, nr. 2 z op. 18 został napisany przez Ludwiga van Beethovena w latach 1798–1800 i opublikowany w 1801 r. Z op. 18 kwartetów smyczkowych, ten jest najbardziej zakorzeniony w tradycji muzycznej XVIII wieku. Według Steinberga utwór zyskał przydomek „kwartetu dygnięć” w krajach niemieckojęzycznych. Przydomek mógł pochodzić od jednego z ostatnich kwartetów smyczkowych Haydna powstałych mniej więcej w tym samym czasie (op. 77 nr 1). Po ukończeniu kwartetu Beethoven nie zadowolił się drugą częścią i napisał zastępczą. Zachowały się szkice oryginalnej części wolnej, a pełna wersja została zrekonstruowana przez muzykologa Barry'ego Coopera i wykonana po raz pierwszy w 2011
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
Kwartet smyczkowy nr. 2 G-dur, nr. 2 z op. 18 został napisany przez Ludwiga van Beethovena w latach 1798–1800 i opublikowany w 1801 r. Z op. 18 kwartetów smyczkowych, ten jest najbardziej zakorzeniony w tradycji muzycznej XVIII wieku. Według Steinberga utwór zyskał przydomek „kwartetu dygnięć” w krajach niemieckojęzycznych. Przydomek mógł pochodzić od jednego z ostatnich kwartetów smyczkowych Haydna powstałych mniej więcej w tym samym czasie (op. 77 nr 1). Po ukończeniu kwartetu Beethoven nie zadowolił się drugą częścią i napisał zastępczą. Zachowały się szkice oryginalnej części wolnej, a pełna wersja została zrekonstruowana przez muzykologa Barry'ego Coopera i wykonana po raz pierwszy w 2011