Ludwig van Beethoven napisał Ruiny Aten (Die Ruinen von Athen), op. 113, w 1811 r. Jest to zbiór utworów przypadkowych, mających towarzyszyć sztuce Augusta von Kotzebue pod tym samym tytułem. Ostatecznie druga uwertura, zatytułowana Poświęcenie domu , powstała w 1822 roku i miała zostać wykonana z okazji ponownego otwarcia teatru wiedeńskiego. Najbardziej znaną muzyką z Ruiny Aten jest prawdopodobnie Marsz turecki, często wykonywany jako odrębny utwór (Beethoven opublikował nawet zbiór wariacji na ten temat op. 76). Muzyka z Ruiny Aten została przerobiona w 1924 roku przez Richarda Straussa i Hugo von Hofmannsthal. W 1852 roku Liszt skomponował Fantazję na motywy z Ruin Aten, S. 122. W Ameryka Łacińska temat Marszu Tureckiego zyskał notoryczną sławę po zmodyfikowaniu go przez Jean-Jacquesa Perreya i wykorzystaniu go później jako wstępu temat niezwykle popularnej meksykańskiej komedii telewizyjnej El Chavo del Ocho.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
Ludwig van Beethoven napisał Ruiny Aten (Die Ruinen von Athen), op. 113, w 1811 r. Jest to zbiór utworów przypadkowych, mających towarzyszyć sztuce Augusta von Kotzebue pod tym samym tytułem. Ostatecznie druga uwertura, zatytułowana Poświęcenie domu , powstała w 1822 roku i miała zostać wykonana z okazji ponownego otwarcia teatru wiedeńskiego. Najbardziej znaną muzyką z Ruiny Aten jest prawdopodobnie Marsz turecki, często wykonywany jako odrębny utwór (Beethoven opublikował nawet zbiór wariacji na ten temat op. 76). Muzyka z Ruiny Aten została przerobiona w 1924 roku przez Richarda Straussa i Hugo von Hofmannsthal. W 1852 roku Liszt skomponował Fantazję na motywy z Ruin Aten, S. 122. W Ameryka Łacińska temat Marszu Tureckiego zyskał notoryczną sławę po zmodyfikowaniu go przez Jean-Jacquesa Perreya i wykorzystaniu go później jako wstępu temat niezwykle popularnej meksykańskiej komedii telewizyjnej El Chavo del Ocho.