Mozarta Koncert fortepianowy nr. 2 B-dur K. 39

Obecnie wiadomo, że pierwsze cztery koncerty fortepianowe Mozarta to orkiestracje sonat różnych niemieckich wirtuozów. Wykorzystując części sonat innych kompozytorów, wydaje się, że młody Mozart zaczął uczyć się, jak radzić sobie ze strukturalnymi problemami związanymi z komponowaniem w formie koncertu fortepianowego. Koncert przeznaczony jest na smyczki, fortepian (lub klawesyn) oraz pary obojów i rogów, jak wyżej. Część pierwsza i trzecia pochodzą z op. Raupacha. 1, nie. 1, natomiast część wolna opiera się na początkowej części op. 17, nie. 2, kompozytora podziwianego przez Mozarta.