Mozarta Symfonia nr. 19 Es-dur K. 132

Symfonia nr. 19 w Eb, K. 132 został napisany przez Wolfganga Amadeusza Mozarta w lipcu 1772 roku. Symfonia ma partyturę dwóch obojów, czterech rogów (dwa z nich zapisane są wyłącznie w „alcie Es”) i smyczków. Część pierwsza rozpoczyna się z motywem, którego Mozart użył później na początku swojego dwudziestego drugiego koncertu fortepianowego w tej samej tonacji. Ekspozycja jest krótka i nie ma powtórzeń. Rozwój koncentruje się na nowym materiale. Istnieje również alternatywna, wolna część, oznaczona jako Andantino grazioso. Oznaczenia tempa w części pierwszej, drugiej i czwartej zostały zapisane ręką Leopolda Mozarta. Finałem jest francuskie rondo w formie siedmioczęściowej (ABACADA). Każda część ronda jest powtarzana z wyjątkiem końcowego A.