Brahmsa Sonata fortepianowa nr. 3 f-moll op. 5

Sonata fortepianowa nr. 3 f-moll op. 5 Johannesa Brahmsa powstał w 1853 roku i został opublikowany w roku następnym. Utwór jest niezwykle duży, składa się z pięciu części, w przeciwieństwie do tradycyjnych trzech lub czterech. Kiedy pisał tę sonatę, wielu uważało, że okres świetności tego gatunku ma już za sobą. Brahms, rozkochany w Beethovenie i stylu klasycznym, pisał z mistrzowskim połączeniem swobodnego ducha romantyzmu i surowej architektury klasycznej. Skomponowana w Düsseldorfie kończy cykl trzech sonat i została podarowana Robertowi Schumannowi w listopadzie tego roku; było to ostatnie dzieło, które Brahms przekazał Schumannowi do komentarza. Brahms miał w chwili powstania zaledwie 20 lat. Utwór poświęcony jest hrabinie Idzie von Hohenthal z Lipska. Wykonanie utworu trwa około 40 minut, w zależności od tego, czy występują powtórzenia.