Beethoven Wariacje i fuga Es-dur „Eroica” op. 35

Wariacje i fuga w Eb op. 35, to zbiór piętnastu wariacji na fortepian Beethovena. Napisane w 1802 roku, powszechnie znane są jako Wariacje Eroica, gdyż wariacje na ten sam temat posłużyły jako finał jego Symfonii Eroica skomponowanej rok później. Istnieją pewne rozbieżności co do przebiegu tematu. Powszechnie przyjmuje się jednak, że nie jest to dzieło samego Beethovena, choć wydawało się, że mu się to podoba, gdyż używał go wielokrotnie w trakcie swojej kariery. Utwór prezentuje pewne odstępstwa od zwykłej formy tematycznej i wariacyjnej, jak np. podanie wariacji na temat linii basu przed tematem i zakończenie fugą, po której następuje andante con moto. Całość trwa około 25 minut.