Victor Dourlen Plaat muziek
- Geboren: 3rd november 1780
- gestorven: 8th januari 1864
- Geboorteplaats: Duinkerken, Frankrijk
Victor-Charles-Paul Dourlen was een Franse componist en muziekleraar aan het Conservatoire de Paris in de eerste helft van de negentiende eeuw. Hij staat vooral bekend als theoreticus vanwege zijn verhandelingen over harmonie, gebaseerd op de methoden van Charles Simon Catel, die veel als referentie worden gebruikt, vooral zijn Tractat d'acompanyament pràctic (1834) en Tractat d'harmonia (1838), evenals zijn Méthode élémentaire pour le piano-forte (1820). Dourlen ging in 1799 op 19-jarige leeftijd naar het Conservatorium van Parijs als leerling van François-Joseph Gossec en François-Adrien Boieldieu. Hij werd leraar elementaire zang in 1800 en nadat hij in 1805 door zijn leraren de Prix de Rome had uitgereikt, won hij de eerste prijs voor muzikale compositie met zijn cantate Cupidon pleurant Psyché. Vervolgens ging hij naar Italië en bij zijn terugkeer naar Parijs produceerde hij verschillende opera's, waaronder Philocles en Limnóe. Hij werd in 1816 benoemd tot hoogleraar harmonie en compositie, een functie die hij bekleedde tot 1842. Onder zijn afgestudeerde leerlingen bevinden zich Ambroise Thomas, zoon van Boieldieu, Francois Bazin, Henri Herz, Antoine François Marmontel, Félix Le Couppey, Alexandre Goria en Louis Désiré. Besozzi.