Luigi Denza Plaat muziek
- Geboren: 24th februari 1846
- gestorven: 27th januari 1922
- Geboorteplaats: Castellammare di Stabia, Italië
Luigi Denza was een Italiaanse componist. Hij studeerde muziek bij Saverio Mercadante en Paolo Serrao aan het conservatorium van Napels. In 1884 verhuisde hij naar Londen, gaf zangles en werd in 1898 hoogleraar zang aan de Royal Academy of Music. Denza was een bekwaam mandolinist en gitarist en publiceerde onder meer de volgende composities voor deze instrumenten: Ricordo di Quisisana, een serenata voor solostem en koor, met begeleidingen van eerste en tweede mandolines, mandola's en gitaren, opgedragen aan markiezin Laura di Noailles, en uitgegeven door Ricordi, Milaan; Come to me, valse voor twee mandolines, mandola en gitaar, eveneens uitgegeven door Ricordi Nocturne voor mandoline en piano, uitgegeven door Ascherberg, Londen; en verschillende andere composities voor mandoline en piano, oorspronkelijk uitgegeven door R. Cocks, Londen.[1] Denza schreef ook een opera, Wallenstein, en honderden liedjes. De meest populaire hiervan was een samenwerking met Peppino Turco, het Napolitaanse lied Funiculì, Funiculà, over de Vesuvius-kabelbaan. (Zes jaar nadat "Funiculì, Funiculà" was gecomponeerd, hoorde de Duitse componist Richard Strauss het lied tijdens een rondreis door Italië. Omdat hij dacht dat het een traditioneel Napolitaans volkslied was, verwerkte hij het later in zijn Aus Italien toongedicht. Denza diende een verzoek in rechtszaak tegen Strauss en uiteindelijk gewonnen). Andere nummers zoals "Luna fedel", "Occhi di fata" en "Se" zijn gezongen door Mario Lanza, Luciano Pavarotti, Carlo Bergonzi, Enrico Caruso en Ronan Tynan.