Edouard Destenay staat bekend als een Franse muziekcomponist, actief in de beginjaren van de twintigste eeuw. Zijn composities bestonden voornamelijk uit kamermuziek, met opusnummers die reikten tot in de jaren 40. Er is echter een verrassend gebrek aan biografische informatie over Destenay te vinden. Eén bron roept ongelovig uit: “Hij heeft niet eens een Wikipedia-artikel!” Dit is misschien begrijpelijk voor een jonge hedendaagse componist die nog geen reputatie heeft opgebouwd, maar het lijkt behoorlijk verbijsterend voor iemand die 100 jaar geleden leefde en wiens muziek op grote schaal wordt verspreid en uitgevoerd. Dat Louis Edouard Bernard Destenay een enigma is geweest, is vrijwel zeker te danken aan het feit dat hij een van de weinige componisten was wier voornaamste carrière zich op een ander, niet-gerelateerd terrein afspeelde. Destenay was het grootste deel van zijn leven beroepsofficier in het Franse leger, met uitzondering van de periode van 1903 tot 1914, toen hij met pensioen ging om tijd aan zijn muziek te besteden. Hij verwierf aanzienlijke onderscheiding vanwege zijn militaire dienst en was lid van het Legioen van Eer (de volledige titel in het Frans is Ordre national de la Légion d'honneur), wat de verwaarlozing nog verbazingwekkender maakt. We kunnen speculeren dat de biografische informatie van Destenay mogelijk een gevoelige kwestie was voor een legerofficier, en dat de legerleiding in Parijs elke vorm van publiciteit voor individuele officieren zou hebben ontmoedigd. Er waren in het eerste deel van de twintigste eeuw nog steeds sterke sociaal-politieke krachten actief die een officier die geen lid was van de Generale Staf, zouden hebben kunnen tegenhouden. Zelfs op dat late tijdstip was promotie naar de hoogste rangen in de legers van Europa afhankelijk van sociale status; Destenay kwam uit een familie van beroepsmilitairen zonder banden met de aristocratie of de ‘hogere klasse’. Misschien wel de meest indringende weergave van de sociale klassenkwesties waarmee de legers van die tijd te kampen hadden, is te vinden in de grote film van Jean Renoir: La Grande Illusion. Destenay behoorde niet tot de klasse van de aristocratische de Boildieu's van de film; hij zou beter geïdentificeerd kunnen worden met die van de Marechal uit de arbeidersklasse. Dus als Destenay de rang van General Officer had bereikt, hadden we mogelijk overvloedige biografische informatie gepubliceerd; maar hij bereikte nooit een hogere rang dan het equivalent van majoor in het moderne leger.