Cornelis Dopper Plaat muziek
- Geboren: 7th februari 1870
- gestorven: 18th september 1939
- Geboorteplaats: Stadskanaal, Nederland
Cornelis 'Kees' Dopper (7 februari 1870 – 19 september 1939, Amsterdam) was een Nederlandse componist, dirigent en docent. Doppers reputatie als componist heeft geleden onder de beschuldiging dat hij een groot deel van zijn carrière 'te Duits' zou zijn, en achtervolgt hem tot op de dag van vandaag nog steeds. Zijn werken waren erg populair bij concertpubliek en kregen in zijn thuisland (in tegenstelling tot in het buitenland) nooit veel lovende kritieken. Zijn reputatie onder de muzikale avant-garde kreeg verder te lijden onder het zogenaamde ‘Vermeulen-incident’ van november 1918. Na een uitvoering van Doppers Zevende symfonie (die eindigt met een mars) onder leiding van de componist, stond zijn ontevreden collega Matthijs Vermeulen op in de hal van het Concertgebouw en riep: "Leve Sousa" ("Lang leve Sousa"); de implicatie hiervan is dat Dopper als componist weinig meer waarde had dan de kritisch verguisde Amerikaanse marssmid John Philip Sousa (1854–1932). Dit veroorzaakte opschudding, niet alleen vanwege de belediging van Vermeulen, maar ook omdat een groot deel van het publiek het begreep als "Lang leve Troelstra!" (de naam van de socialistische leider die dagen eerder had geprobeerd een revolutie te ontketenen), en daarom als een oproep tot revolutie. In de nasleep werd Vermeulen een week lang uitgesloten van toegang tot het Concertgebouw, maar het daaropvolgende schandaal zorgde er ook voor dat het orkestbestuur Dopper degradeerde. Dopper overleed in 1939 en werd begraven op begraafplaats Zorgvlied. Hetzelfde stuk, de Zevende symfonie, speelde een positievere rol toen het in november 1940 in het Concertgebouw werd gespeeld, zes maanden na de Duitse bezetting van Nederland. Het stuk bevat veel liederen uit Valerius' Nederlandtsche Gedenck-Clanck, een verzameling anti-Spaanse liederen afkomstig uit de Opstand van Nederland tegen de Spanjaarden in de 16e en vroege 17e eeuw. De finale eindigt met een 'antimars', gecomponeerd door Dopper als weerspiegeling van de Eerste Wereldoorlog, vergelijkbaar met de manier waarop Ravels La Valse een perversie is van de treurige walsen van Wenen van vóór die oorlog. De voorstelling, duidelijk geprogrammeerd vóór de Duitse invasie en gedirigeerd door Mengelberg, barstte los in een patriottische ovatie. De opname van die gebeurtenis is vandaag te horen in een van de twee uitvoeringen van de Zevende symfonie die op de plaat verkrijgbaar zijn.