Lieder eines fahrenden Gesellen ('Liederen van een reiziger') is de eerste liederencyclus van Gustav Mahler. Hoewel hij eerder andere liederen had geschreven, waren deze niet gegroepeerd op gemeenschappelijk thema, maar op compositiedatum. De cyclus, voor lage stem (maar vaak uitgevoerd door een zangeres), is geïnspireerd op de afsluiting van Mahlers affaire met sopraan Johanna Richter. De teksten zijn van de componist zelf, hoewel beïnvloed door Des Knaben Wunderhorn, een verzameling Duitse volkspoëzie en een van Mahlers favoriete boeken, en het eerste nummer is eigenlijk gebaseerd op het Wunderhorn-gedicht "Wann[sic]mein Schatz". Er zijn sterke verbindingen tussen dit werk en Mahlers Eerste symfonie, waarbij het hoofdthema van het tweede lied het hoofdthema is van het 1e deel en het laatste couplet van het 4e lied opnieuw verschijnt in het 3e deel als een contemplatieve onderbreking van de treurmars.
