Frédéric Chopin schreef zijn Barcarole in Fis majeur, Op. 60, tussen 1845 en 1846. Het was een van de laatste stukken die hij ooit voor publiek speelde, en er werd gemeld dat hij nauwelijks boven het pianissimo-niveau kon spelen toen hij dat deed, zo was zijn gezondheidstoestand. Het is ook de enige barcarole uit Chopins repertoire, wat niet verrassend is, aangezien de barcarole-vorm zelf de neiging heeft enkele beperkingen op te leggen aan het compositieproces. Toch was hij blijkbaar dol op het werk: het is tegenwoordig een repertoirestuk voor veel concertpianisten, en veel vooraanstaande componisten hebben het geprezen.
Frédéric Chopin schreef zijn Barcarole in Fis majeur, Op. 60, tussen 1845 en 1846. Het was een van de laatste stukken die hij ooit voor publiek speelde, en er werd gemeld dat hij nauwelijks boven het pianissimo-niveau kon spelen toen hij dat deed, zo was zijn gezondheidstoestand. Het is ook de enige barcarole uit Chopins repertoire, wat niet verrassend is, aangezien de barcarole-vorm zelf de neiging heeft enkele beperkingen op te leggen aan het compositieproces. Toch was hij blijkbaar dol op het werk: het is tegenwoordig een repertoirestuk voor veel concertpianisten, en veel vooraanstaande componisten hebben het geprezen.