De Symfonie nr. 4 in C mineur, D. 417 werd geschreven door Franz Schubert in 1816, toen hij 19 jaar oud was. De première vond echter plaats in 1849, twintig jaar na zijn dood. Schubert zelf gaf het de titel Tragisch en voegde het toe aan het manuscript nadat het klaar was, hoewel zijn redenen daarvoor onduidelijk blijven. Het is in ieder geval een van de weinige twee symfonieën die hij in mineur schreef. Het toont een sterke invloed van Mozart en Haydn. Het werk bevat 2 fluiten, 2 hobo's, 2 klarinetten in bes, 2 fagotten, 4 hoorns in as, c en es, 2 trompetten in c en es, pauken en strijkers. Het bestaat uit vier delen en een standaarduitvoering duurt ongeveer 30 minuten.
