Escenas románticas (Romantische scènes) werd rond 1904 gepubliceerd en werd onmiddellijk een hoofdbestanddeel van de uitvoeringen van de Catalaanse componist. Er wordt gezegd dat Granados voor het schrijven van deze reeks stukken werd geïnspireerd door zijn affaire met María Oliveró, een jong meisje dat zijn pianoacademie bezocht. Er wordt ook gezegd dat Amparo, de vrouw van Granados, de ware betekenis van de titel van de set kende en een hekel had aan de stukken. Het Epilogo (Epiloog) draagt de aanduiding 'met poëtische vervoering' en is gemarkeerd met Andantino spianato, identiek aan Chopins Grand Polonaise eerste maten.
