Het Pianoconcert nr. 2 in Cm Op. 18 werd tussen 1900 en 1901 gecomponeerd door Rachmaninoff. Het werk ging in 1901 volledig in première (het jaar daarvoor had een première van het tweede en derde deel plaatsgevonden). Dit stuk, opgedragen aan Nikolai Dahl, is een van Rachmaninoffs meest populaire stukken. De publicatie van dit stuk bevestigde zijn herstel van een depressie waarin hij was gevallen na de mislukking van zijn eerste symfonie in de ogen van critici (hoewel het nu als een belangrijke prestatie wordt beschouwd). Het is gescoord voor 2 fluiten, 2 hobo's, 2 klarinetten in B ♭ (I mov.) en A (II & III mov.), 2 fagotten, 4 hoorns in F, 2 trompetten in B ♭, 3 trombones (2 tenor, 1 bas), tuba, pauken, basdrum, bekkens, solo piano en strijkers. Het Adagio sostenuto-thema komt voor in de ballad "All by Myself" van Eric Carmen uit 1975. Carmen componeerde eerst het intermezzo van het lied, nam vervolgens de brug van Rachmaninoff en het refrein van zijn eigen "Let's Pretend". Carmen legde uit dat Rachmaninoff zijn "favoriete muziek" was. Het tweede thema van Allegro scherzando vormt de basis voor Frank Sinatra's "Full Moon and Empty Arms" uit 1945.
