Nocturne in cis mineur 'Lento con gran espressione', B. 49 (Op. posth.)
Frédéric Chopin schreef zijn Nocturne in C mineur in 1830, hoewel het tijdens zijn leven nooit werd gepubliceerd. Hij droeg dit werk op aan zijn oudere zus als oefening ter voorbereiding op de studie van zijn tweede concert. Het werd voor eerst gepubliceerd in 1875, als Op. Posth. zonder nummer. Het is bekend geworden onder het Brown-catalogusnummer B. 49. Het stuk werd beroemd gespeeld door Holocaust-overlevende Natalia Karp voor een nazi-concentratiekampcommandant, waardoor hij zo onder de indruk was van de vertolking dat hij haar leven spaarde. Gemarkeerd lento con gran espressione, it bevat een zachte introductie en een dramatische melodie gespeeld over een trillende baslijn. Het stuk was in veel films te zien, de meest populaire was The Pianist. Er bestaan twee versies van de partituur, waarvan de Urtext de meest geaccepteerde is, hoewel deze op zeer specifieke punten verschilt van het manuscript.
Frédéric Chopin schreef zijn Nocturne in C mineur in 1830, hoewel het tijdens zijn leven nooit werd gepubliceerd. Hij droeg dit werk op aan zijn oudere zus als oefening ter voorbereiding op de studie van zijn tweede concert. Het werd voor eerst gepubliceerd in 1875, als Op. Posth. zonder nummer. Het is bekend geworden onder het Brown-catalogusnummer B. 49. Het stuk werd beroemd gespeeld door Holocaust-overlevende Natalia Karp voor een nazi-concentratiekampcommandant, waardoor hij zo onder de indruk was van de vertolking dat hij haar leven spaarde. Gemarkeerd lento con gran espressione, it bevat een zachte introductie en een dramatische melodie gespeeld over een trillende baslijn. Het stuk was in veel films te zien, de meest populaire was The Pianist. Er bestaan twee versies van de partituur, waarvan de Urtext de meest geaccepteerde is, hoewel deze op zeer specifieke punten verschilt van het manuscript.