Dietrich Buxtehude's Magnificat noni toni, BuxWV205 is gebaseerd op gregoriaans, de tonus peregrinus. Er zijn twee coupletten, het eerste heeft een vocaal karakter, waarbij de melodie (in lange noten gemarkeerd met 'tremolo') in de pedalen zit, het tweede een fantasie gebaseerd op de eerste drie noten van de melodie (minims) waaraan Buxtehude een levendige tegenhanger toevoegt. onderwerp.
